Lexicon Linguae Latinae Ecclesiasticae

He­ri librum cursu publico mis­sum accepit nom­ine Lexicon Linguae Lati­nae Ecclesi­as­ticae (An­glice: Dictio­nary of Ecclesi­as­tical La­tin), a Leo Stel­ten ed­i­tum. Hunc emit ut usur­parem ad Bib­liam Vulga­tam leg­endam, et val­de utilis est. Ille Liber est in­­stru­men­tum leg­endi nec eru­ditio­n­is; per­fecte idoneus ver­ba cito reperire in­ter leg­en­dum est, lec­torem au­tem subsicivam in­formatio­nem lingu­is­ticam non docet. Perscriptiones sunt con­cisae, trans­lationes sine ullis ext­raneis praebentes. Nec orig­inationes nec exempli praebiti sunt, neque vocales longis brevibus­ve anno­tatae sunt. Pro­p­ter hoc, liber est facile legi ver­bis amplis praeclar­isque po­tis eti­am gra­cilis est. Omnes perscriptiones fas­tigatae sunt, quisquam ig­itur vocalium ac­centuumque La­ti­ne modum sci­ens ver­ba di­ce­re po­test etsi vocalium lon­gi­tudo non anno­tata est. Post breve pro­oemium paginas tres ceterae sunt consti­tutiones cum ap­pen­dic­ula in qua quae vocab­ula exposi­tus sunt. Liber be­ne factus est, si satis sim­plex, charta bona ac grav­iore. Haud nit­idus est, sed val­de utilis.